นับจากกรุงเทพมาราธอนมาก็ 1 เดือนพอดีไม่ได้ออกวิ่งงานไหนเลยด้วยภารกิจหลายๆ อย่างที่ต้องทำแต่ก็แอบซ้อมต่อเนื่องมาเป็นระยะถึงจะไม่เข้มข้นเหมือนก่อนกรุงเทพมาราธอนโดยเฉพาะ 2 สัปดาห์หลังมานี่ได้อานิสงส์จากการฝึกพิเศษของทีมนักกีฬาสูงอายุที่จะแข่งต้นปีหน้าให้ผมได้ติดสอยห้อยท้ายการซ้อมไปกับเขาด้วยดูจากคอร์สการฝึกแล้วค่อนข้างหนักหนาสาหัสเลยทีเดียวถ้าทนได้ตลอดการฝึกจนจบคอร์สการเปลี่ยนแปลงได้เกิดขึ้นแน่นอน การมาวิ่งที่ฟาร์มโคนมฯ นี้ก็ได้รับอานิสงส์นั้นไม่น้อยเลยแม้จะเพียงแค่สองสัปดาห์แต่ผลมันออกมาชัดเจนการวิ่งไต่เนินชันระดับ 30-45 องศาตลอดระยะทางไปกลับ 21 กม.มากกว่า 10 เนินไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับผมและยิ่งยากเข้าไปอีกถ้าจะกดเวลาให้ต่ำกว่า 2 ชม.(ปกติทางราบความเร็ว 21 กม.จะอยู่ที่ 1 ชม. 48) แต่ผลจากการทรมานร่างกายในช่วงสองสัปดาห์มันทำให้ผมวิ่งผ่านเนินพวกได้อย่างสบายในตอนที่ยังไม่กลับตัวนึกอยู่ในใจว่าขากลับจะรอดมั๊ยจะช้าลงมั๊ยจะเดินมั๊ย แต่ผลที่ออกมาคือขากลับทำเวลาได้เร็วกว่าขาไปอีกเป็นเรื่องน่าแปลกใจสำหรับผมในตอนนั้น แต่ตอนนี้รู้ซึ้งถึงผลของการฝึกพิเศษที่ผ่านมา
สุดท้ายขอบคุณภาพสวยๆ จากพี่ตุ้มและป็อก ชัตเตอร์รันนิ่ง ครับ
กาย บูรพาไม่แพ้
15 ธันวาคม 2558
