14 มิ.ย. 2558 เล่าเรื่องวิ่งการกุศลเรนโบว์รัน

เป็นงานวิ่งการกุศลที่อยากร่วมวิ่งทุกๆ ปีเพราะเป็นงานที่ไม่มีพิธีรีตรองอะไรมีเหรียญให้ ไม่มีถ้วยรางวัล ไม่มีเงินรางวัลใดๆ มีระยะให้วิ่งแต่จะวิ่งเท่าไหร่ก็ได้วิ่งเสร็จมีของกินมากมายไม่อั้น สนุกสนาน สีสันแสบทรวง

จะว่าไปวันนี้มีงานวิ่งใหญ่ๆ จัดพร้อมกันถึง 2 งานคืองานซุปเปอร์สปอร์ต 10 ไมล์ จัดที่เซ็นทรัลเวิลด์ใกล้ๆ สวนลุมพินีนี่เอง อีกงานคืองานของกรุงเทพประกันชีวิต จัดที่สะพานพระราม 8 งานนี้มีระยะฮาล์ฟด้วย ส่วนเรนโบว์รันเป็นงานเล็กๆ แต่ก็มีคนเข้าร่วมไม่น้อยๆ เลยดูๆ แล้วก็หลักพัน แค่นี้ก็แน่นสวนลุมพินีแล้ว งานนี้วิ่งแต่ในสวนไม่ออกไปวุ่นวายกับผู้คนข้างนอกเหมือนงานอื่นๆ (ถ้าออกไปก็คงได้ชนกันแน่ๆ)

ตามแผนวันนี้ถือโอกาสซ้อมยาวๆ โดยเป้าหมายสุดท้ายจะมาสิ้นสุดที่เรนโบว์รันนี่แหละเพราะซื้อเบอร์ของที่นี่ จริงๆ ตั้งเป้าจะซ้อมยาว 40 กม.โดยเริ่มต้นจากสี่แยกบางนาตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตีสาม กว่าจะทำภาระกิจส่วนตัวเสร็จก็ตีสามกว่าๆ เริ่มวิ่งจริงๆ ใกล้จะตีสี่ วิ่งไปตามถนนสุขุมวิทฝั่งขาเข้าไปเรื่อยๆ จนเลยบางจากเกือบถึงอ่อนนุชฝนก็ตกไม่ใช่ตกเล่นๆ ตกหนักด้วยคือพึ่งเริ่มวิ่งไม่เท่าไหร่จะหยุดก็ยังไงๆ อยู่ตกหนักแค่ไหนก็ต้องไป ถึงสุขุมวิท 50 ก็แวะแฟมีลี่มาร์ทซื้อน้ำ ซื้อช็อคโกแล็ต ถือโอกาสยืนพักหน้าร้านกินน้ำกินช็อคโกแล็ต ดูฟ้าฝนสักพัก ก็ลุยฝนต่อไป จนถึงพร้อมพงษ์ฝนก็เริ่มหยุดค่อยดีขึ้นหน่อยแต่ก็เปียกโชกมาทั้งตัวแล้ว ถึงแยกอโศกรู้สึกว่าถนนแห้งนะไม่มีฝนซักเม็ดคิดน้อยใจอยู่เหมือนกันว่าทำไมเจาะจงตกใส่เราตอนวิ่งคนเดียว ที่วิ่งผ่านมาสังเกตเห็นคนออกมารอรถเมล์แต่งตัวเหมือนจะไปงานวิ่งอยู่หลายคนหลายจุดมีทั้งใส่เสื้อซุปเปอร์สปอร์ตและเสื้อเรนโบว์รันว่าจะชวนวิ่งไปด้วยกัน...ดูหน้าตาท่าทางแล้วเขาคงไม่บ้าเหมือนเรา

วิ่งมาถึงแยกวิทยุตอนนั้น 5.20 น.แปลว่า 10 ไมล์ปล่อยตัวไปแล้ว 20 นาทีเหลือแต่หางแถวประปรายก็ขอใช้เส้นทางเขาหน่อยละกันวิ่งตามถนนวิทยุไปทางถนนเพชรบุรีแล้วเลี้ยวซ้ายไปทางประตูน้ำจนถึงแยกประตูน้ำ จนท.ก็ปล่อยรถผ่านพอดีทำให้นักวิ่งต้องติดไฟแดงกันอยู่นานหลายนาทีนี่ถ้าเป็นแนวหน้าก็คงมีตายละมัง (มันน่าเคืองจริงๆ นะ) แล้วก็วิ่งต่อไปจนถึงแยกราชเทวีเป็นจุดแยกทางระหว่าง 5 ไมล์กับ 10 ไมล์ 5 ไมล์เลี้ยวซ้ายไปทางมาบุญครอง 10 ไมล์ตรงไปเลี้ยวที่แยกพงษ์พระราม (กิ่งเพชร) ใจอยากจะตาม 10 ไมล์ไปแต่กลัววกกลับมาไม่ทันปล่อยตัวงานเรนโบว์รันก็เลยเลี้ยวไปตามเส้นทาง 5 ไมล์ไปจนถึงแยกทปุมวันมีคนบอกให้เลี้ยวซ้ายไปทางสยามพารากอนเราก็นึกในใจมันจะให้เลี้ยวไปทำไมว่ะแผนที่ไม่ได้บอกให้เลี้ยวนิก็ไม่สนใจเสียงนกเสียงกาวิ่งฝ่าสี่แยกไปทางจุฬาฯ มาบรรจบพวก 10 ไมล์อีกทีที่ถนนพระราม4 แต่คราวนี้ไม่ได้วิ่งตามไปมุ่งหน้าไปสวนลุมอย่างเดียวแล้ว วิ่งมาถึงแยกถนนอังรีฯ ก็ยังเห็นพวก 10 ไมล์วิ่งสวนทางมาจากแยกศาลาแดงเข้าถนนอังรีฯ แล้วยูเทิร์นกลับมาถนนพระราม4 แล้วก็วิ่งผ่านหน้าสวนลุมพินีออกไปทางเซ็นทรัล คิดแล้วก็งงๆ อยู่ทำไมมันจัดเส้นทางกันแบบนี้ตามแผนที่ที่ลงไว้ล่าสุดมันไม่ใช่แบบนี้นิ แล้วคนวิ่งเขาก็วิ่งกันได้นะ

สุดท้ายก็ต้องรีบเข้าสวนลุมฯ เพราะใกล้จะหกโมงเช้าเรนโบว์รันจะเริ่มปล่อยตัว ไปยังไม่ถึงงานก็ได้ยินเสียแตรลมปล่อยตัวแล้ว ก็ไม่ได้รีบร้อนอะไรดูจากไกลๆ คนมาร่วมงานก็เยอะอยู่ค่อยๆ วิ่งตามเขาไปท้ายๆ แถวก็ได้ งานนี้ซื้อเบอร์ 10 กม.เอาไว้จะต้องวิ่ง 4 รอบ (จริงๆ เขาไม่บังคับว่าจะต้องวิ่งให้ครบ) ด้วยสปิริตก็ต้องวิ่งไปตามนั้น (ถึงจะวิ่งมาไกลแล้ว) วิ่งจบ 4 รอบสิริรวมระยะทางแล้ววันนี้วิ่ง 30 กม.ถ้วนๆ ถือว่าได้ซ้อมยาวสมใจถึงจะไม่ครบ 40 กม.ตามที่ตั้งใจแต่ด้วยอุปสรรคหลายๆ อย่างได้แค่นี้ก็รู้สึกพอใจแล้ว

เป็นเรื่องปกติหลังจากซ้อมวิ่งๆ ไกลๆ มักจะกินอะไรไม่ค่อยได้ถึงจะมีของกินแจกมากมายไม่อั้นก็กินไม่ได้อยู่ดี น้ำ 1 ขวด ขนมปัง 2 ชิ้น เค้กกล้วยหอม 1 ชิ้น (กินจริงๆ ขนมปังชิ้นเดียว)

ท้ายที่สุดคือออกจากงานเรนโบว์แล้วยังจ็อกไปงานซุปเปอร์สปอร์ตอีกระยะทางห่างกันราว 2 กม.ไปแล้วก็ไม่เจอใครให้เรากินแห้วอีกนะปีหน้าถ้าจัดชนกันอีกเราก็จะไปเรนโบว์อีกเพราะอารมณ์มันคนละอย่างกันเนอะ

ขอขอบคุณภาพจาก พี่รุจ พี่ตุ้ม พี่ป็อก จาก shutterrunning,com
กาย บูรพาไม่แพ้
16 มิ.ย.2558