ร่วมวิ่งในงานของดอกบัวคู่มาน่าจะปีที่ 4 ติดต่อกัน(มั้ง) ชอบตรงที่พนักงานดอกบัวคู่กับชมรมวิ่งดอกบัวคู่จัดกันเองแบบบ้านๆ ไม่ได้มีพิธีรีตรองอะไรมากมายปีนี้ผมว่าดีกว่าปีก่อนๆ ที่ไม่มีการแสดงก่อนปล่อยตัวซึ่งเสียเวลามากและนักวิ่งส่วนใหญ่ไม่ชอบและประธานกล่าวเปิดงานท่านเดียวที่ดีคือกล่าวไม่กี่คำ ซึ่งถ้าเป็นงานอื่นๆ ต้องมีประธาน รองประธาน เลขาฯ ผู้สบับสนุน จะได้กล่าวกันทุกคนไม่น้อยหน้ากัน ทำให้นักวิ่งที่วอร์มอัพมาอย่างดีต้องมายืนรอนานจนขาแข็งที่วอร์มๆ มาไม่มีประโยชน์เลย แต่ที่ต้องปรับปรุงก็น่าจะเป็นประสบการณ์ใหม่ของทีมงานคือครั้งนี้เป็นการนำชิปประมวลผลมาใช้เป็นครั้งแรกการประสานงาน การทำความเข้าใจกับทีมที่จัดการเรื่องชิปอาจจะยังมีปัญหาอยู่บ้าง
การวิ่งวันนี้ไม่ได้วิ่งด้วยความเร็วของตัวเอง(อีกแล้ว) คือวิ่งเป็นบัดดี้ให้กับน้อง(คนเดิม) เนื่องจากเป็นระยะฮาล์ฟแรกของน้องมีความกังวลอยู่อย่างเดียวคือกลัวน้องวิ่งไม่จบส่วนเรื่องเวลานั้นไม่ได้ซีเรียสเลย เริ่มจากปล่อยตัวก็ปล่อยให้น้องวิ่งไปก่อนคนเดียวตามลำพังตามความเร็วที่น้องถนัด ปล่อยให้วิ่งไปจนกลับตัวจุดนั้นน่าจะ 6-7 กม.ได้ จากนั้นถึงได้วิ่งประกบพยายามบอกให้วิ่งอยู่ประมาณเพจ 6 ต่อเนื่องไปเรื่อยๆ มีบวกมีลบบ้าง โจทย์สำหรับวันนี้คือมี อ.ช้างต่อเวลาให้ 15 นาทีจะต้องพาน้องให้เข้าเส้นชัยหลัง อ.ช้างให้ได้ภายใน 15 นาทีถ้าทำได้จะมีการปูมบำเน็จกันถึงขั้นสูงสุด (ไม่ใช่การพนันนะครับแต่มันเป็นแค่การสร้างแรงจูงใจ) ตอนกลับตัวก็เห็นแล้วว่าอยู่ไม่ไกลกันมากทิ้งกันอยู่ราวๆ 5 นาที กลับมาถึงทางแยกเข้าบึงหนองบอนแรงเริ่มตกถึงตอนนี้เลยครึ่งทางมาแล้วที่จุดกลับตัวในบึงหนองบอนจะมีเกลือแร่และแตงโมในตำนานรออยู่โดยก่อนถึงจุดกลับตัวก็ได้สวนทางกับ อ.ช้างซึ่งดูระยะไปกลับแล้วน่าจะประมาณ 10 นาที(ถ้ายังวิ่งความเร็วนี้อยู่) ถึงจุดกลับตัวที่สองดีใจแตงโมยังไม่หมด ตอนนี้ความเร็วก็ลดลงมาอีกนิดประคองกันไปเรื่อยๆ จนมาเข้าสวนหลวงอีกครั้งและจะต้องไปวนที่สวนน้ำพุอีกครึ่งรอบถนนรอบสวนตรงนี้หลายคนบอกว่าวิ่งยากเพราะมันเป็นอิฐตัวหนอนเรียงกันผมว่ามันเป็นแค่ความรู้สึกนะจริงๆ มันก็เหมือนถนนคอนกรีตที่ไม่ค่อยเรียบนั่นแหละพื้นแข็งๆ ขรุขระ ใครที่บอกว่าวิ่งยากอยากให้ลองไปวิ่งรอบสวนจิตรลดาดูที่นั่นวิ่งยากกว่าอีก มาวนที่สวนน้ำพุนี้ไม่เจอ อ.ช้าง ในใจคิดว่าไม่เข้ามาหรือเปล่า (คิดในแง่ร้ายว่าถ้า อ.ช้างวิ่งไม่ครบผมต้องจับฟาวล์แน่งานนี้กินฟรี) เราก็ตั้งหน้าตั้งตาวิ่งต่อไป 2 กม.สุดท้าย ณ จุดนี้ถนนในสวนหลวงด้านทิศเหนือเป็นเส้นทางที่ผมชอบที่สุดเพราะมันวิ่งสบายต้นไม้ข้างทางสูงมีร่มรำไรวันที่มาซ้อมที่นี่มาถึงจุดนี้มักจะเผลอทำความเร็วอยู่เกือบจะทุกครั้ง ครั้งนี้ถ้าไม่ติดว่าจะต้องเป็นบัดดี้ผมแจ้นทิ้งน้องไปไกลโขเลย ใครที่มาวิ่งบ่อยๆ จะรู้ว่าถนนตรงนี้มันดูดพลังงานสุดๆ สุดท้ายเรามาเข้าเส้นชัยที่เวลา 2 ชม.นิด 6 นาทีหรือ 8 นาทีไม่แน่ใจ ถือว่าเป็นเวลาที่ดีเลย (ดีกว่าผมวิ่งฮาล์ฟครั้งแรก 2 ชม.9 นาที) เทียบเวลา อ.ช้าง เท่าไหร่ไม่รู้แต่บวก ลบ แล้วห่างกัน 16 นาที ผลการแข่งขันตามโจทย์คือเราทำไม่ได้ตามที่ อ.ช้าง ต่อเวลาให้ แต่ผลการแข่งขันตามปกติคือน้องได้ที่สองในรุ่นกลุ่มอายุครับ
สรุปสุดท้ายวันนี้วิ่ง 21.1 ก.ม.ไม่เหนื่อยเลยคงเพราะซ้อมมาเยอะ (เตรียมพร้อมพัทยามาราธอนด้วย) ของแจกเยอะเหมือนเดิมตอนเข้าเส้นชัยได้จับฉลากแอบจับ 2 ใบได้ด้วยก็ได้กิ๊ฟเซ็ตทั้งสองใบนะแหละ (ที่จริงขออีกเขาก็ให้นะ) ของกินเยอะแต่กินไม่ลงเหมือนเดิม จัดได้ตามมาตรฐานดอกบัวคู่ที่หลายๆ คนชื่นชอบครับ
ขอขอบคุณภาพลูกเมียน้อยจาก พี่ตุ้ม ชัตเตอร์รันนิ่ง
กาย บูรพาไม่แพ้
29 มิ.ย. 2558
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น